De behandeling van een ‘frozen shoulder' bestaat uit pijnbestrijding. Orale medicatie heeft echter weinig effect omdat het aangetaste gewrichtskapsel weinig doorbloeding heeft. Vaak zijn dan ook meerdere infiltraties met corticosteroïden nodig. Hiermee kan de grote meerderheid van de patiënten succesvol behandeld worden. De patiënt dient echter voldoende geduld op te brengen. Daarnaast is het belangrijk dat alle activiteiten dewelke de pijn verergeren worden vermeden zodat het kapsel zo weinig mogelijk wordt geprikkeld.
Zachte, anti-inflammatoire kinesitherapie binnen de pijngrenzen kan ervoor zorgen dat de stijfheid niet toeneemt. Echter pas vanaf de ‘bevroren’ en ‘ontdooi’ fase kan intensievere kinesitherapie toegepast worden.
Indien een onderliggende risicofactor gevonden kan worden, dient deze ook behandeld te worden om een goed resultaat te bekomen. Voorbeelden hiervan zijn een goede controle van de glycemie (suikerspiegel) en de schildklierwerking.
