Wat?

Cervicale fusie is een behandeling voor nekhernia of wervelfractuur waarbij de wervels in het merendeel van de gevallen langs voor worden vastgezet.

Wie?

Deze behandeling wordt voornamelijk uitgevoerd bij mensen met een nekhernia. Deze nekhernia komt op alle leeftijden voor. We zien deze wel vaker bij de iets oudere patiënt gezien een hernia het gevolg is van slijtage van de tussenwervelschijf.

Techniek

Deze ingreep gebeurt onder algemene narcose. U blijft gedurende de ganse ingreep op uw rug op de operatietafel liggen met uw hoofd gefixeerd in een hoefijzervormige ring.

Aan de linker zijde van de hals wordt een dwarse insnede gemaakt van ongeveer een 3-tal centimeter en dit ongeacht of uw hernia zich aan linker of rechter zijde bevindt. Tussen de spieren door bereiken we de wervelkolom. De tussenwervelschijf wordt in totaliteit verwijderd, inclusief de hernia welke zich in het ruggenmergkanaal bevindt. De tussenwervelschijf wordt nu vervangen door een kooi gevuld met botvervangmiddel vermengd met beenmerg dat we thv de bekkenkam met een dikke naald hebben genomen. Als laatste stap wordt er een plaatje bevestigd aan de voorzijde.

Naast het vastzetten bestaat er ook een prothese die de mobiliteit kan bewaren. Tijdens de consultatie wordt er aan u uitgelegd waarom u niet in aanmerking komt om een dergelijke prothese te plaatsen. Wij willen hierbij echter wel nog opmerken dat de resultaten van de beide procedures gelijkwaardig zijn.

Tijdens de ingreep moet uw luchtpijp en slokdarm opzij worden gehouden. Dit kan enige slikklachten en lichte heesheid na de ingreep met zich meebrengen. Deze verdwijnen spontaan na een aantal dagen.

‍

Specifieke nazorgen

Na de operatie blijft u in uw bed tot de volgende ochtend. Wanneer het rechtkomen vlot lukt, de controle RX goed is en de pijn onder controle is, kan u het ziekenhuis verlaten.

Zwelling rond de wonde is normaal gedurende de eerste week. Hierna kan het litteken een tijd (=enkele weken) hard aanvoelen. Dit wordt veroorzaakt door de onderhuidse draden. Zolang de wonde niet volledig genezen is mag u douchen mits aanbrengen van plasticverband (type tegaderm).

U moet uw activiteiten geleidelijk aan opdrijven. Geen nekbelastende huishoudelijke activiteiten verrichten zoals stofzuigen, poetsen, ... Niet voorover bukken en zeker niets tillen of dragen dat zwaarder is dan 5 kilo en dit gedurende minimum 6 weken.  Niet fietsen, met de auto of bromfiets rijden tot uw behandelend arts het toelaat.

De zachte halskraag dient u niet continu te dragen. Binnenshuis kunt u dit gerust uitlaten. Buitenshuis en specifiek in drukke omgevingen is het beter om deze te dragen. Zo worden andere mensen in uw buurt ook bewust van het feit dat u aan uw nek geopereerd bent.

Roken heeft een negatieve invloed op de genezing.

Kinesitherapie met als doel pijnstillend te werken voor de spieren wordt gestart in functie van pijn welke u mogelijks ondervindt ter hoogte van schouders en nek. Dit wordt beslist tijdens uw eerste consultatie na de ingreep bij uw behandelende arts.

‍

Mogelijke complicaties

Hoewel we alles in het werk stellen om de kans op medische verwikkelingen zo klein mogelijk te houden, kunnen bij elke ingreep toch onverwachts neveneffecten optreden en dit zowel tijdens de ingreep als in de herstelperiode. Meestal zijn ze echter zeldzaam en kunnen ze behandeld worden. In dit geval zijn de voornaamste risico’s:

Infectie

Infectie is een ernstige verwikkeling. Zelfs met al de moderne middelen die ons ter beschikking zijn, is de kans op infectie nooit volledig afwezig. Oppervlakkige infecties (wondproblemen) kunnen eenvoudig verholpen worden. Diepe infecties stellen ernstigere problemen maar kunnen behandeld worden. Er zijn dan wel bijkomende ingrepen nodig. Diepe infecties komen bij deze procedure nauwelijks voor gezien het hier gaat om een minimale invasieve procedure (=kleine insnede).

‍Flebitis

In de periode rond de ingreep bestaat er een verhoogde kans op flebitis (klontervorming in de bloedvaten). De belangrijkste manier om dit te voorkomen is mobiel blijven. Daarom wordt er gevraagd, vanaf het begin, zoveel mogelijk de benen en de voeten te bewegen. Bijkomende medicatie is hier niet voor nodig.

‍Zenuwherstel

Het zenuwherstel (en dus verdwijnen van pijn in de arm) kan plotseling en snel zijn na de operatie, maar kan ook heel lang op zich laten wachten en soms zelfs niet helemaal volledig verdwijnen. Soms kan er, bij het zoeken naar de hernia, tijdens de ingreep een prikkeling van de zenuw ontstaan met tijdelijke gevoelsstoornissen of tijdelijke krachtvermindering in een deel van de arm als gevolg. Het herstel kan enkele dagen tot meerdere maanden duren.

Nabloeding

Zoals bij elke operatie kan ook hier een nabloeding optreden. Verschil met andere operaties is echter dat het zich opstapelend bloed in de wonde soms een druk op het ruggenmerg kan creëren waardoor de noodzaak ontstaat de wonde terug te openen. Dergelijke bloeding met druk op het ruggenmerg kan verlamming met zich meebrengen. Meestal is dit tijdelijk en recupereert dit volledig.

Heesheid

Een langdurige heesheid kan worden veroorzaakt door een letsel aan de zenuw welke instaat voor de bezenuwing van uw stembanden. Dit geneest meestal spontaan na enkele weken tot maanden. Deze complicatie is echter zeldzaam.

Andere

Andere ernstige verwikkelingen (schade aan zenuw) zijn eveneens mogelijk en zullen uitvoerig met uw behandelend arts worden besproken. De veel voorkomende angst op verlamming en rolstoel zijn echter fel overroepen.

‍

Wat?

Microdiscectomie is het verwijderen van een hernia thv de lage rug langs rugzijde via microscoop waarbij gebruik gemaakt wordt van een minimale insnede.

Wie?

Het merendeel van de patiënten met een hernia zullen geen ingreep moeten ondergaan. Echter wanneer niet-operatieve behandeling geen beterschap biedt, kan een ingreep worden overwogen. Ook wanneer er krachtverlies optreedt is operatieve behandeling aangewezen.

Techniek

Deze ingreep wordt uitgevoerd onder algemene narcose.

Tijdens de operatie word je nadat je in slaap bent gebracht geïnstalleerd in buikligging.

Er wordt een insnede van ongeveer 2 á 3 cm gemaakt in de middellijn van je rug. De rugspieren aan de zijde van de hernia worden losgemaakt. Tussen de 2 wervelbogen bevindt zich een ligament welke deels wordt verwijderd. Nu bevinden we ons in het ruggenmergkanaal. De zenuw wordt opgezocht en opzij gehouden. De hernia wordt nu met een kleine tang verwijderd. Rond de zenuw en ruggenmerg wordt een gel aangebracht die verkleving van littekenweefsel aan de zenuw en ruggenmerg voorkomt. Deze gel verdwijnt spontaan na 1 maand.

De wonde wordt gesloten in verschillende lagen. Voor de huid wordt altijd een onderhuidse hechting gekozen met verteerbare draad.

Specifieke nazorgen

• Na de ingreep blijf je in bed tot de volgende ochtend. Onder begeleiding van verpleegkundige of kinesist kan je voor de eerste keer opstaan op een rug sparende manier. Namelijk eerst op de zij draaien, dan benen uit het bed en je zijdelings opdrukken met een hand. Zo kom je in een zittende positie.  Daarna kan je veilig rechtstaan. De meeste mensen gaan de dag na de operatie naar huis.
• Het is zeer belangrijk om afwisselende houdingen aan te nemen. Dus niet langdurig staan, slenteren, of zitten. Je moet je activiteiten geleidelijk aan opdrijven. Geen rugbelastende huishoudelijke activiteiten verrichten zoals stofzuigen, poetsen, …
• Niet voorover bukken en zeker niets tillen of dragen dat zwaarder is dan 5 kilo.
• Niet fietsen, met de auto of bromfiets rijden tot je behandelend arts het toelaat. Sport is gedurende de eerste 3 maanden niet toegelaten. Zwemmen en fietsen kan mogelijks vroeger gestart worden. Je behandelend arts zal je meedelen vanaf wanneer dit kan.
• Roken heeft een negatieve invloed op de kwaliteit van de tussenwervelschijf.
• Kinesitherapie met oog op rug- en buikspier versterkende oefeningen wordt pas na enkele weken gestart. Eventuele pijnstillende kinesitherapie wordt zonodig vroeger gestart. Dit wordt beslist op je eerste consultatie na de ingreep bij je behandelende arts.

Complicaties

Hoewel we alles in het werk stellen om de kans op medische verwikkelingen zo klein mogelijk te houden, kunnen bij elke ingreep toch onverwachts neveneffecten optreden en dit zowel tijdens de ingreep als in de herstelperiode. Meestal zijn ze echter zeldzaam en kunnen ze behandeld worden. In dit geval zijn de voornaamste risico’s:

Infectie is een ernstige verwikkeling. Zelfs met al de moderne middelen die ons ter beschikking zijn, is de kans op infectie nooit volledig afwezig. Oppervlakkige infecties (wondproblemen) kunnen eenvoudig verholpen worden. Diepe infecties stellen ernstigere problemen maar kunnen behandeld worden. Er zijn dan wel bijkomende ingrepen nodig. We willen hierbij opmerken dat het normaal is dat uw wonde na deze ingreep langer vocht afgeeft. Dit is geen infectie maar zal goed gecontroleerd worden door de verpleegkundige en uw behandelende arts.

In de periode rond de ingreep bestaat er een verhoogde kans op flebitis (klonter vorming in de bloedvaten). De belangrijkste manier om dit te voorkomen is mobiel blijven. Daarom wordt er gevraagd, vanaf het begin, zoveel mogelijk de benen en de voeten te bewegen. Supplementair wordt er soms medicatie ( Laag moleculair gewicht heparine type Clexane of Fraxiparine) gegeven om de klonter vorming te verminderen. Het dient benadrukt te worden dat deze medicatie de nood tot vroegtijdige mobilisatie niet kan vervangen.

Specifieke complicaties eigen aan rugchirurgie:

Het zenuwherstel kan plotseling en snel zijn na de operatie, maar kan ook heel lang op zich laten wachten en zelfs soms niet helemaal volledig zijn. Soms kan er, bij het zoeken naar de hernia, tijdens de ingreep een prikkeling van de zenuw ontstaan met tijdelijke gevoelsstoornissen of tijdelijke krachtvermindering in een deel van het been als gevolg. Het herstel kan enkele dagen tot meerdere maanden duren.

Tijdens de ingreep kan er soms een lek ontstaan in de ruggenmerg omhulling waardoor het ruggenmerg vocht lekt. Dit wordt gehecht tijdens de ingreep. Na de ingreep moet u 24 uur in bed blijven met benen hoger dan hoofd. Dit kan na de operatie hevige hoofdpijn en misselijkheid veroorzaken wanneer de patiënt gaat rechtzitten. Dit verdwijnt meestal spontaan na een paar dagen en zal slechts in uitzonderlijke omstandigheden een heroperatie met zich meebrengen.

Zoals bij elke operatie kan ook hier een nabloeding optreden. Verschil met andere operaties is echter dat het zich opstapelend bloed in de wonde soms een druk op het ruggenmerg kan creëren waardoor de noodzaak ontstaat de wonde terug te openen. Dergelijke bloeding met druk op het ruggenmerg kan verlamming met zich meebrengen. Meestal is dit tijdelijk en recupereert dit volledig. Hierdoor kan uw verblijf in het ziekenhuis enkele dagen verlengd worden, doch het verloop van uw herstel zal in de meeste gevallen onveranderd blijven.

Andere ernstige verwikkelingen (schade aan zenuw) zijn eveneens mogelijk en zullen uitvoerig met uw behandelend arts worden besproken. De veel voorkomende angst op verlamming en rolstoel zijn echter fel overroepen.

‍

Wat?

Hemilaminectomie is de behandeling van spinaalkanaalstenose op oudere leeftijd. Het doel van de ingreep is om het ruggenmerg terug voldoende plaats te geven. Spinaalkanaalstenose is immers een slijtagefenomeen waarbij het ruggenmergkanaal progressief wordt afgekneld door uitpuiling van de tussenwervelschijf, beenderige aanwassen ter hoogte van de achterste gewrichten en een verdikking van het ligament tussen de wervelbogen. Dit veroorzaakt pijn ter hoogte van de onderste ledematen en een progressieve achteruitgang van het staan en stappen.

Wie?

Hemilaminectomie wordt voornamelijk uitgevoerd bij mensen op oudere leeftijd waar de wervelzuil zijn beweeglijkheid reeds voor een groot deel heeft verloren door slijtage (=artrose).

Techniek

Je wordt onder algemene narcose gebracht.

Tijdens de operatie word je nadat je in slaap bent gebracht geïnstalleerd in buikligging.

Er wordt een insnede van ongeveer 5 cm (1 niveau) gemaakt in de middellijn van je rug . Langs het achterste werveluitsteeksel gaan we naar beneden tot op de wervelboog. Tussen de 2 wervelbogen bevindt zich een ligament welke volledig wordt verwijderd zowel aan linker als rechter zijde. Hierbij wordt ook het onderste gedeelte van de wervelboog weggenomen. Nu bevinden we ons in het ruggenmergkanaal. De beenderige aanwassen ter hoogte van de achterste gewrichten worden verwijderd waardoor er terug een kanaal van ongeveer 1,5 cm ontstaat. De uitgangen van de zenuwen worden gecontroleerd en ook verder vrijgemaakt zo nodig.

De wonde wordt gesloten in verschillende lagen. Voor de huid wordt altijd een onderhuidse hechting gekozen met verteerbare draad.

Nazorgen

• Na de ingreep blijf je in bed tot de volgende ochtend. Onder begeleiding van verpleegkundige of kinesist kan je voor de eerste keer opstaan op een rug sparende manier. Namelijk eerst op de zij draaien, daarna benen uit het bed en je zijdelings opdrukken met een hand. Zo kom je in een zittende positie. Daarna kan je veilig rechtstaan.
• Het is zeer belangrijk om afwisselende houdingen aan te nemen. Dus niet langdurig staan, slenteren, of zitten. Je moet je activiteiten geleidelijk aan opdrijven. Geen rugbelastende huishoudelijke activiteiten verrichten zoals stofzuigen, poetsen, …
• Niet voorover bukken en zeker niks tillen of dragen dat zwaarder is dan 5 kilo.
• Niet fietsen, met de auto of bromfiets rijden tot je behandelend arts het toelaat. Sport is gedurende de eerste 3 maanden niet toegelaten. Zwemmen en fietsen kan vroeger gestart worden. Je behandelend arts zal u meedelen vanaf wanneer dit kan.
• Roken heeft een negatieve invloed op de kwaliteit van de tussenwervelschijf.
• Kinesitherapie met oog op rug- en buik spierversterkende oefeningen wordt pas na enkele weken gestart. Eventuele pijnstillende kinesitherapie wordt zonodig vroeger gestart. Dit wordt beslist op je eerste consultatie na de ingreep bij je behandelende arts.

Complicaties

Hoewel we alles in het werk stellen om de kans op medische verwikkelingen zo klein mogelijk te houden, kunnen bij elke ingreep toch onverwachts neveneffecten optreden en dit zowel tijdens de ingreep als in de herstelperiode. Meestal zijn ze echter zeldzaam en kunnen ze behandeld worden. In dit geval zijn de voornaamste risico’s:

Infectie is een ernstige verwikkeling. Zelfs met al de moderne middelen die ons ter beschikking zijn, is de kans op infectie nooit volledig afwezig. Oppervlakkige infecties (wondproblemen) kunnen eenvoudig verholpen worden. Diepe infecties stellen ernstigere problemen maar kunnen behandeld worden. Er zijn dan wel bijkomende ingrepen nodig. We willen hierbij opmerken dat het normaal is dat uw wonde na deze ingreep langer vocht afgeeft. Dit is geen infectie maar zal wel goed gecontroleerd worden door de verpleegkundige en uw behandelende arts.

In de periode rond de ingreep bestaat er een verhoogde kans op flebitis (klonter vorming in de bloedvaten). De belangrijkste manier om dit te voorkomen is mobiel blijven. Daarom wordt er gevraagd, vanaf het begin, zoveel mogelijk de benen en de voeten te bewegen. Supplementair wordt er medicatie ( Laag moleculair gewicht heparine type Clexane of Fraxiparine) gegeven om de klonter vorming te verminderen. Het dient benadrukt te worden dat deze medicatie de nood tot vroegtijdige mobilisatie niet kan vervangen.

Specifieke complicaties eigen aan rugchirurgie:

Het zenuwherstel kan plotseling en snel zijn na de operatie, maar kan ook heel lang op zich laten wachten en soms zelfs niet helemaal volledig zijn. Soms kan er, bij het zoeken naar de hernia, tijdens de ingreep een prikkeling van de zenuw ontstaan met tijdelijke gevoelsstoornissen of tijdelijke krachtvermindering in een deel van het been als gevolg. Het herstel kan enkele dagen tot meerdere maanden duren.

Tijdens de ingreep kan er soms een lek ontstaan in de ruggenmerg omhulling waardoor het ruggenmerg vocht lekt. Dit wordt gehecht tijdens de ingreep. Na de ingreep moet u 24 uur in bed blijven met benen hoger dan hoofd. Dit kan na de operatie hevige hoofdpijn en misselijkheid veroorzaken wanneer de patiënt gaat rechtzitten. Dit verdwijnt meestal spontaan na een paar dagen en zal slechts in uitzonderlijke omstandigheden een heroperatie met zich meebrengen.

Zoals bij elke operatie kan ook hier een nabloeding optreden. Verschil met andere operaties is echter dat het zich opstapelend bloed in de wonde soms een druk op het ruggenmerg kan creëren waardoor de noodzaak ontstaat de wonde terug te openen. Hierdoor kan je verblijf in het ziekenhuis enkele dagen verlengd worden, doch het verloop van je herstel zal in de meeste gevallen onveranderd blijven. Dergelijke bloeding met druk op het ruggenmerg kan verlamming met zich meebrengen. Meestal is dit tijdelijk en recupereert dit volledig.

Andere ernstige verwikkelingen (schade aan zenuw) zijn eveneens mogelijk en zullen uitvoerig met je behandelend arts worden besproken. De veel voorkomende angst op verlamming en rolstoel zijn echter fel overroepen

‍

Wat?

PLIF staat voor posterior lumbar interbody fusion. Dit betekent dat we de wervelkolom vastzetten langs de achterzijde dmv kooien die tussen de wervels worden geplaatst.

Myspine MC staat voor een patiëntspecifieke aanpak waarbij via een insnede in de middellijn van de rug schroeven volgens een aangepast traject worden geplaatst.

Wie?

Wanneer een operatieve behandeling door middel van vastzetten aangewezen is, is dit evenwel niet altijd mogelijk omwille van osteoporotisch bot. Schroeven plaatsen in zacht bot zorgt ervoor dat deze geen goede grip hebben waardoor de constructie kan falen. De oplossing is te vinden in een ander schroeftraject binnen de wervel waarbij het harde bot wordt opgezocht.

Op basis van een laag dosis CT wordt een 3D model gemaakt van de achterste structuren van de wervels van de patiënt. Samen met dit 3D model worden patiënt specifieke geleiders geproduceerd waardoor op een veilige manier het traject kan worden geboord. Dit alles wordt in een planning weergegeven waardoor lengte en diameter van de schroeven perfect gekend is.

Naast de mogelijkheid om ook mensen met osteoporose te behandelen heeft deze techniek ook nog een tweede voordeel. Doordat de richting van de schroeven van binnen naar buiten loopt en niet omgekeerd zoals bij de klassieke techniek kunnen we de lengte van de insnede en de breedte waarmee de wonde moet worden open gelegd ook tot een minimum beperken wat een gunstige invloed heeft op de genezing van de patiënt.

Techniek

Tijdens de operatie installeren wij je in buikligging en maken een insnede van ongeveer 5 cm (voor 1 niveau) in het midden van uw rug. Zo worden de wervels via de rugzijde benaderd.

De wervels worden vrij geprepareerd om de geleiders te kunnen plaatsen en zo het schroeftraject te kunnen boren. Vervolgens worden de zenuwen die vertrekken vanuit het ruggenmerg vrijgelegd en de versleten tussenwervelschijf wordt verwijderd.

De hoogte van de ingezakte tussenwervelschijf wordt opgekrikt door het plaatsen van 2 kooien (= cage gemaakt van PEEK met titaniumcoating). Deze kooien zijn hol en worden opgevuld met je eigen bot. Dit bot is afkomstig van het doornvormige uitsteeksel en wervelboog welke werden verwijderd bij het vrijleggen van de zenuwen.

Tenslotte worden de schroeven verbonden door een staaf.

Op deze manier worden de wervels zowel langs de voorzijde ‘Interbody’ (kooien tussen de wervels) als langs de achterzijde (schroef en staaf) met elkaar verbonden (Fusion). Het uiteindelijke vastgroeien, duurt verschillende maanden en wordt opgevolgd door middel van radiografieën en/of CT scan.

‍

Nazorg

Het is zeer belangrijk om afwisselende houdingen aan te nemen. Dus niet langdurig staan, slenteren, of zitten. Je moet je activiteiten geleidelijk aan opdrijven. Geen rugbelastende huishoudelijke activiteiten verrichten zoals stofzuigen, poetsen, …

Niet voorover bukken en zeker niks tillen of dragen dat zwaarder is dan 5 kilo.

Niet fietsen, met de auto of bromfiets rijden tot uw behandelend arts het toelaat. Sport is gedurende de eerste 6 maanden niet toegelaten. Zwemmen en fietsen kan vroeger gestart worden. Je behandelend arts zal je meedelen vanaf wanneer dit kan.

Bij het opstaan moet je de manier respecteren welke je werd aangeleerd door de verpleegkundigen in het ziekenhuis. Namelijk eerst op de zij draaien, daarna benen uit het bed en je zijdelings opdrukken met één hand. Zo kom je in een zittende positie. Hierna kan je veilig rechtstaan.

Roken heeft een negatieve invloed op het vastgroeien van de wervels (=pseudartrose). Zie dit misschien als een moment om te stoppen.

Kinesitherapie met oog op rug en buikspier versterkende oefeningen wordt pas na enkele weken gestart. Eventuele pijnstillende kinesitherapie wordt zonodig vroeger gestart. Dit wordt beslist op je eerste consultatie na de ingreep bij uw behandelende arts.

‍

Complicaties

Hoewel we alles in het werk stellen om de kans op  medische verwikkelingen zo klein mogelijk te houden, kunnen bij elke ingreep toch onverwachts neveneffecten optreden en dit zowel tijdens de ingreep als in de herstelperiode. Meestal zijn ze echter zeldzaam en kunnen ze behandeld worden. In dit geval zijn de voornaamste risico’s:

Infectie is een erge verwikkeling. Zelfs met al de moderne middelen die ons ter beschikking zijn, is de kans op infectie nooit volledig afwezig. Oppervlakkige infecties (wondproblemen) kunnen eenvoudig verholpen worden. Diepe infecties stellen ernstigere problemen maar kunnen behandeld worden. Er zijn dan wel bijkomende ingrepen nodig. We willen hierbij opmerken dat het normaal is dat uw wonde na deze ingreep langer vocht afgeeft. Dit is geen infectie maar zal goed gecontroleerd worden door de verpleegkundige en je behandelende arts. Infecties kunnen ook later optreden (jaren na de ingreep) wanneer er een kiem via je bloedbaan tot in het gewricht geraakt. Daarom dient je bij elke ingreep (tand verzorgingen, operaties,.....) steeds te vermelden dat je materiaal in je rug hebt. Dan kan de behandelende arts preventief antibiotica toedienen.

In de periode rond de ingreep bestaat er een verhoogde kans op flebitis (klonter vorming in de bloedvaten). De belangrijkste manier om dit te voorkomen is mobiel blijven. Daarom wordt er gevraagd, vanaf het begin, zoveel mogelijk de benen en de voeten te bewegen. Supplementair wordt er medicatie ( Laag moleculair gewicht Heparine type Clexane of Fraxiparine) gegeven om de klonter vorming te verminderen. Het dient benadrukt te worden dat deze medicatie de nood tot vroegtijdige mobilisatie niet kan vervangen.

Specifieke complicaties eigen aan rugchirurgie:

Het zenuwherstel kan plotseling en snel zijn na de operatie, maar kan ook heel lang op zich laten wachten en zelfs soms niet helemaal volledig zijn. Soms kan er, bij het zoeken naar de hernia, tijdens de ingreep een prikkeling van de zenuw ontstaan met tijdelijke gevoelsstoornissen of tijdelijke krachtvermindering in een deel van het been als gevolg. Het herstel kan enkele dagen tot meerdere maanden duren.

Tijdens de ingreep kan er soms een lek ontstaan in de ruggenmerg omhulling waardoor het ruggenmerg vocht lekt. Dit wordt gehecht tijdens de ingreep. Na de ingreep moet je 24 uur in bed blijven met benen hoger dan hoofd. Dit kan na de operatie hevige hoofdpijn en misselijkheid veroorzaken wanneer de patiënt gaat rechtzitten. Dit verdwijnt meestal spontaan na een paar dagen en zal slechts in uitzonderlijke omstandigheden een heroperatie met zich meebrengen.

Zoals bij elke operatie kan ook hier een nabloeding optreden. Verschil met andere operaties is echter dat het zich opstapelend bloed in de wonde soms een druk op het ruggenmerg kan creëren waardoor de noodzaak ontstaat de wonde terug te openen. Hierdoor kan je verblijf in het ziekenhuis enkele dagen verlengd worden, doch het verloop van je herstel zal in de meeste gevallen onveranderd blijven. Dergelijke bloeding met druk op het ruggenmerg kan verlamming met zich meebrengen. Meestal is dit tijdelijk en recupereert dit volledig.

Mogelijke complicatie eigen aan een fusie (=vastzetten) is het niet vastgroeien. Dit kan nieuwe ingrepen met zich meebrengen.

Andere ernstige verwikkelingen (schade aan zenuw) zijn eveneens mogelijk en zullen uitvoerig met je behandelend arts worden besproken. De veel voorkomende angst op verlamming en rolstoel zijn echter fel overroepen.

‍

Wat?

PLIF staat voor posterior lumbar interbody fusion. Dit betekent dat we de wervelkolom vastzetten langs de achterzijde door middel van kooien die tussen de wervellichamen worden geplaatst.

Wie?

Het merendeel van de patiënten met lage rug- en/of beenpijn zullen geen ingreep moeten ondergaan. Echter wanneer niet-operatieve behandeling onvoldoende is, kan een ingreep worden overwogen.

Het vastzetten van een rug (weliswaar gedeeltelijk) wordt sinds verschillende jaren toegepast. De techniek en de gebruikte materialen zijn de laatste jaren fel verbeterd.

Het doel van deze operatie is je te verlossen van de hevige pijn en terug stabiliteit te geven aan je rug.

De oorzaak van de pijn is slijtage van de tussenwervelschijf (= discus) onderaan in de rug. Dit is een normaal verouderingsverschijnsel dat bij iedereen voorkomt, al is de mate waarin het optreedt, van mens tot mens verschillend. Deze slijtage (= discartrose) treedt op in de meest beweeglijke schakels van de rug, met name ter hoogte van hals en lage rug. De slijtage kan optreden door jaren uw rug zwaar te belasten of door een instabiliteit van een schakel ( na herniaoperatie of ten gevolge van spondylolisthese = glijwervel).

Ten gevolge van deze slijtage zakt de discus in waardoor pijn wordt veroorzaakt ter hoogte van de rug zelf. Een ingezakte discus veroorzaakt op zijn beurt een vernauwing ter hoogte van het ruggenmergkanaal en openingen van de zenuwen welke beenpijn met zich meebrengt.

‍

Techniek

Tijdens de operatie installeren wij je in buikligging en maken een insnede van ongeveer 8 cm (voor 1 niveau) in het midden van je rug. Zo worden de wervels via de rugzijde benaderd (Posterior). De zenuwen die vertrekken vanuit het ruggenmerg worden vrijgelegd en de versleten tussenwervelschijf (thv de lage rug = Lumbar) wordt verwijderd.

De hoogte van de ingezakte tussenwervelschijf wordt opgekrikt door het plaatsen van 2 kooien (= cage gemaakt van PEEK met titaniumcoating). Deze kooien zijn hol en worden opgevuld met je eigen bot. Dit bot is afkomstig van het doornvormige uitsteeksel en wervelboog welke werden verwijderd bij het vrijleggen van de zenuwen.

Tenslotte fixeren we de wervels door middel van schroeven, verbonden met een staaf, om de stabiliteit van de wervelkolom te vergroten (titaniumschroeven).

Op deze manier worden de wervels zowel langs de voorzijde ‘Interbody’ (kooien tussen de wervels) als langs de achterzijde (schroef en staaf) met elkaar verbonden (Fusion). Het uiteindelijke vastgroeien, duurt verschillende maanden en wordt opgevolgd door middel van radiografieën.

Nazorgen

Het is zeer belangrijk om afwisselende houdingen aan te nemen. Dus niet langdurig staan, slenteren, of zitten. Je moet je activiteiten geleidelijk aan opdrijven. Geen rug belastende huishoudelijke activiteiten verrichten zoals stofzuigen, poetsen, …

Niet voorover bukken en zeker niks tillen of dragen dat zwaarder is dan 5 kilo.

Niet fietsen, met de auto of bromfiets rijden tot je behandelend arts het toelaat. Sport is gedurende de eerste 6 maanden niet toegelaten. Zwemmen en fietsen kan vroeger gestart worden. Je behandelend arts zal u meedelen vanaf wanneer dit kan.

Bij het opstaan moet je de manier respecteren welke je werd aangeleerd door de verpleegkundigen in het ziekenhuis. Namelijk eerst op de zij draaien, daarna benen uit het bed en je zijdelings opdrukken met één hand. Zo kom je in een zittende positie. Hierna kan je veilig rechtstaan.

Roken heeft een negatieve invloed op het vastgroeien van de wervels (=pseudartrose).

Kinesitherapie met oog op rug en buikspierversterkende oefeningen wordt pas na enkele weken gestart. Eventuele pijnstillende kinesitherapie wordt zonodig vroeger gestart. Dit wordt beslist op je eerste consultatie na de ingreep bij je behandelende arts.

Complicaties

Hoewel we alles in het werk stellen om de kans op medische verwikkelingen zo klein mogelijk te houden, kunnen bij elke ingreep toch onverwachts neveneffecten optreden en dit zowel tijdens de ingreep als in de herstelperiode. Meestal zijn ze echter zeldzaam en kunnen ze behandeld worden. In dit geval zijn de voornaamste risico’s:

Infectie is een erge verwikkeling. Zelfs met al de moderne middelen die ons ter beschikking zijn, is de kans op infectie nooit volledig afwezig. Oppervlakkige infecties (wondproblemen) kunnen eenvoudig verholpen worden. Diepe infecties stellen ernstigere problemen maar kunnen behandeld worden. Er zijn dan wel bijkomende ingrepen nodig. We willen hierbij opmerken dat het normaal is dat je wonde na deze ingreep langer vocht afgeeft. Dit is geen infectie maar zal goed gecontroleerd worden door de verpleegkundige en je behandelende arts. Infecties kunnen ook later optreden (jaren na de ingreep) wanneer er een kiem via uw bloedbaan tot in het gewricht geraakt. Daarom dien je bij elke ingreep (tand verzorgingen, operaties,.....) steeds te vermelden dat u een materiaal in uw rug heeft. Dan kan de behandelende arts preventief antibiotica toedienen.

In de periode rond de ingreep bestaat er een verhoogde kans op flebitis (klonter vorming in de bloedvaten). De belangrijkste manier om dit te voorkomen is mobiel blijven. Daarom wordt er gevraagd, vanaf het begin, zoveel mogelijk de benen en de voeten te bewegen. Supplementair wordt er medicatie ( Laag moleculair gewicht Heparine type Clexane of Fraxiparine) gegeven om de klonter vorming te verminderen. Het dient benadrukt te worden dat deze medicatie de nood tot vroegtijdige mobilisatie niet kan vervangen.

Specifieke complicaties eigen aan rugchirurgie:

Het zenuwherstel kan plotseling en snel zijn na de operatie, maar kan ook heel lang op zich laten wachten en zelfs soms niet helemaal volledig zijn. Soms kan er, bij het zoeken naar de hernia, tijdens de ingreep een prikkeling van de zenuw ontstaan met tijdelijke gevoelsstoornissen of tijdelijke krachtvermindering in een deel van het been als gevolg. Het herstel kan enkele dagen tot meerdere maanden duren.

Tijdens de ingreep kan er soms een lek ontstaan in de ruggenmerg omhulling waardoor het ruggenmerg vocht lekt. Dit wordt gehecht tijdens de ingreep. Na de ingreep moet je 24 uur in bed blijven met benen hoger dan hoofd. Dit kan na de operatie hevige hoofdpijn en misselijkheid veroorzaken wanneer de patiënt gaat rechtzitten. Dit verdwijnt meestal spontaan na een paar dagen en zal slechts in uitzonderlijke omstandigheden een heroperatie met zich meebrengen.

Zoals bij elke operatie kan ook hier een nabloeding optreden. Verschil met andere operaties is echter dat het zich opstapelend bloed in de wonde soms een druk op het ruggenmerg kan creëren waardoor de noodzaak ontstaat de wonde terug te openen. Hierdoor kan uw verblijf in het ziekenhuis enkele dagen verlengd worden, doch het verloop van uw herstel zal in de meeste gevallen onveranderd blijven. Dergelijke bloeding met druk op het ruggenmerg kan verlamming met zich meebrengen. Meestal is dit tijdelijk en recupereert dit volledig.

Mogelijke complicatie eigen aan een fusie (=vastzetten) is het niet vastgroeien. Dit kan nieuwe ingrepen met zich meebrengen.

Andere ernstige verwikkelingen (schade aan zenuw) zijn eveneens mogelijk en zullen uitvoerig met je behandelend arts worden besproken. De veel voorkomende angst op verlamming en rolstoel zijn echter fel overroepen

‍

Wat?

Alif staat voor Anterior Lumbar Interbody Fusion. Hiermee wordt bedoeld dat de rug langs de voorzijde wordt vastgezet door middel van een grote kooi welke tussen de wervels wordt geplaatst.

‍

Wie?

Het merendeel van de patiënten met lage rug- en/of beenpijn zullen geen ingreep moeten ondergaan. Echter wanneer niet-operatieve behandeling onvoldoende is, kan een ingreep worden overwogen.

Het vastzetten van een rug (weliswaar gedeeltelijk) wordt sinds verschillende jaren toegepast. De techniek en de gebruikte materialen zijn de laatste jaren fel verbeterd.

Het doel van deze operatie is je te verlossen van de hevige pijn en terug stabiliteit te geven aan je rug. Door dit langs de buikzijde uit te voeren worden je rugspieren, wervels en zenuwen niet beschadigd. Het herstel verloopt daardoor ook veel sneller.

De oorzaak van de pijn is slijtage van de tussenwervelschijf (= discus) onderaan in de rug. Dit is een normaal verouderingsverschijnsel dat bij iedereen voorkomt, al is de mate waarin het optreedt, van mens tot mens verschillend. Deze slijtage (= discartrose) treedt op in de meest beweeglijke schakels van de rug, met name ter hoogte van hals en lage rug. De slijtage kan optreden door jaren je rug zwaar te belasten of door een instabiliteit van een schakel (na herniaoperatie). Verder kan je ook familiaal belast zijn. Roken zorgt ook voor versnelde slijtage.

Ten gevolge van deze slijtage zakt de discus in welke pijn veroorzaakt ter hoogte van de rug zelf.

‍

‍

Techniek

Tijdens de operatie installeren wij je in rugligging en maken een insnede van ongeveer 8 cm overlangs onder de navel of volgens de bikinilijn. De keuze is afhankelijk van het niveau dat moet geopereerd worden. Het buikvlies wordt niet geopend. Zo kan men langs de zijkant van de buikwand de wervels benaderen. De wervels worden aldus via de buikzijde benaderd (Anterior). De tussenwervelschijf wordt in totaliteit (ter hoogte van de lage rug = Lumbar) verwijderd zonder dat het ruggenmerg en de zenuwen moeten aangeraakt worden. Bovendien wordt op deze manier de normale vorm van de wervels behouden (er wordt niets weggenomen van de wervelstructuren) en moeten er geen rugspieren losgemaakt worden.

De hoogte van de ingezakte tussenwervelschijf wordt opgekrikt door het plaatsen van 1 kooi (= cage). Deze kooi is hol en wordt opgevuld met je eigen bot (=botgreffes genomen ter hoogte van bekkenkam) of botvervangmiddel.

Deze kooi wordt extra verankerd in de wervellichamen door middel van 2 schroeven in bovenliggend en 2 schroeven in onderliggend wervellichaam of in sommige gevallen door het plaatsen van een plaatje aan de voorzijde van de wervels.

Op deze manier worden de wervels langs de voorzijde ‘Interbody’ (=kooien tussen de wervels) met elkaar verbonden (Fusion). Het uiteindelijke vastgroeien duurt verschillende maanden en wordt opgevolgd door middel van radiografieën en CT scans.

‍

Specifieke nazorgen

Het is zeer belangrijk om afwisselende houdingen aan te nemen. Dus niet langdurig staan, slenteren, of zitten. U moet uw activiteiten geleidelijk aan opdrijven. Geen rugbelastende huishoudelijke activiteiten verrichten zoals stofzuigen, poetsen, ....

Niet voorover bukken en zeker niks tillen of dragen dat zwaarder is dan 5 kilo.

Niet fietsen, met de auto of bromfiets rijden tot je behandelend arts het toelaat.

Bij het opstaan moet je de manier respecteren dewelke je werd aangeleerd door de verpleegkundigen in het ziekenhuis. Namelijk eerst op de zij draaien, dan benen uit het bed en je zijdelings opdrukken met een hand. Zo kom je in een zittende positie. Daarna kan je veilig rechtstaan.

Roken heeft een negatieve invloed op het vastgroeien van de wervels (=pseudartrose).

Kinesitherapie met oog op rug- en buikspier versterkende oefeningen wordt pas na enkele weken gestart. Eventuele pijnstillende kinesitherapie wordt zonodig vroeger gestart. Dit wordt beslist op je eerste consultatie na de ingreep bij je behandelende arts.

‍

Complicaties

Hoewel we alles in het werk stellen om de kans op medische verwikkelingen zo klein mogelijk te houden, kunnen bij elke ingreep toch onverwachts neveneffecten optreden en dit zowel tijdens de ingreep als in de herstelperiode. Meestal zijn ze echter zeldzaam en kunnen ze behandeld worden. In dit geval zijn de voornaamste risico’s:

Infectie

Infectie is een erge verwikkeling. Zelfs met al de moderne middelen die ons ter beschikking zijn, is de kans op infectie nooit volledig afwezig. Oppervlakkige infecties (wondproblemen) kunnen eenvoudig verholpen worden. Diepe infecties stellen ernstigere problemen maar kunnen behandeld worden. Er zijn dan wel bijkomende ingrepen nodig. Wij willen hierbij opmerken dat het normaal is dat je wonde na deze ingreep langer vocht afgeeft. Dit is geen infectie maar zal wel goed gecontroleerd worden door de verpleegkundige en je behandelende arts.

Infecties kunnen ook later optreden (jaren na de ingreep) wanneer er een kiem via je bloedbaan tot in het gewricht geraakt. Daarom dien je bij elke ingreep (tandverzorgingen, operaties, ...) steeds te vermelden dat je materiaal in uw rug hebt. Dan kan de behandelende arts preventief antibiotica toedienen.

Flebitis

In de periode rond de ingreep bestaat er een verhoogde kans op flebitis (klonter vorming in de bloedvaten). De belangrijkste manier om dit te voorkomen is mobiel blijven. Daarom wordt er gevraagd, vanaf het begin, zoveel mogelijk de benen en de voeten te bewegen.

Supplementair wordt er medicatie (Laag moleculair gewicht Heparine type Clexane of Fraxiparine) gegeven om de klonter vorming te verminderen. Het dient benadrukt te worden dat deze medicatie de nood tot vroegtijdige mobilisatie niet kan vervangen.

Specifieke complicaties eigen aan rugchirurgie via buikzijde

Scheurtje buikvlies

Bij de benadering van de wervels langs buikzijde kan er een scheurtje optreden in het buikvlies. Op deze manier komt er lucht in de buikholte dewelke het middenrif kan prikkelen. Dit kan pijn veroorzaken ter hoogte van de schouder. Dit verdwijnt spontaan na 1 à 2 dagen. Het scheurtje wordt gehecht en u ondervindt hier later geen hinder meer van.

Misselijkheid

Je kan 1 à 2 dagen een misselijk gevoel hebben. Dit kan veroorzaakt zijn door de narcose zelf, de pijnstilling via de pijnpomp of manipulatie van de darmen. Deze misselijkheid kan worden behandeld met medicatie en gaat meestal vanzelf over.

Beschadiging bloedvaten

Aan de voorzijde van de wervels liggen de grote slagaders en aders die zich splitsen naar de beide benen. Tijdens een dergelijke ingreep kunnen deze bloedvaten beschadigd raken wat een extra procedure met zich kan meebrengen.

Seksuele dysfuncties

Aan de voorzijde van de wervels loopt een apart zenuwstelsel. Dit kan tijdens deze ingreep beschadigd raken en seksuele dysfuncties met zich meebrengen. Met name kan dit bij de man leiden tot een zaadlozing in de blaas waardoor de man technisch gezien onvruchtbaar wordt. Wanneer er nog een duidelijke kinderwens aanwezig is, kan het aan te raden zijn om sperma in te vriezen alvorens de ingreep te laten uitvoeren.

Bij de vrouw kan dit leiden tot vaginale droogte.

Niet vastgroeien

Mogelijke complicatie eigen aan een fusie (=vastzetten) is het niet vastgroeien. Dit kan nieuwe ingrepen met zich meebrengen.

Andere

Andere ernstige verwikkelingen (schade aan zenuw) zijn eveneens mogelijk en zullen uitvoerig met je behandelend arts worden besproken. De veel voorkomende angst op verlamming en rolstoel zijn echter fel overroepen.

‍

Wat?

Vertebroplastie is een behandeling voor indeukingsfracturen waarbij via 1 of 2 mini insneden cement wordt aangebracht in het ingedeukte wervellichaam.

Wie?

Deze behandeling is specifiek bedoeld voor de osteoporotische indeukingsfracturen.

Techniek

Eens je volledig onder narcose bent word je geïnstalleerd op de operatietafel op buikzijde. Door middel van röntgenstralen wordt het te behandelen niveau in beeld gebracht. Langs beide zijden van de wervel wordt een insnede van ongeveer 1 cm gemaakt. Langs deze weg wordt een buisje in de achterste wervelboog geplaatst welke wordt doorgeschoven naar de voorzijde van het wervellichaam. Langs dit buisje wordt onder continue RX begeleiding de cement ingespoten. Op deze manier kan een lekkage van cement worden vastgesteld en kan dus verdere lekkage en bijkomende complicaties worden vermeden.

De wondjes worden gehecht met verteerbare draad.

’s Avonds na de ingreep of de volgende ochtend mag je rechtkomen.

‍

Complicaties

De klassieke complicaties zoals infectie komen hier zelden voor.

Een specifieke complicatie eigen aan deze ingreep is lekkage van cement. Deze lekkage kan langs de achterzijde optreden en dus in het ruggenmergkanaal uitkomen wat een risico op zenuwschade met zich kan meebrengen.

De lekkage kan echter ook aan voorzijde optreden waarbij de cement in de grote bloedvaten kan terechtkomen en dus aanleiding kan geven tot een cementembool wat een longinfarct of een herseninfarct kan veroorzaken. Lekkage wordt echter onmiddellijk opgemerkt tijdens de ingreep en de kans op dergelijke zware complicaties is dan ook zeer laag.

Zoals bij elke operatie kan ook hier een nabloeding optreden. Verschil met andere operaties is echter dat het zich opstapelend bloed in de wonde soms een druk op het ruggenmerg kan creëren waardoor de noodzaak ontstaat de wonde terug te openen. Hierdoor kan je verblijf in het ziekenhuis enkele dagen verlengd worden. Het verloop van je herstel blijft in de meeste gevallen onveranderd.

‍